ناموس غصب شده (5)

اشکالات اهل تسنن به این روایت

دکتر حسین موسوی این روایت را منافی با شجاعت صاحب ذوالفقار دانسته و چنین می­گوید:

«هنگامی که امیرالمؤمنین – علیه السلام- دختر شان ام کلثوم را به نکاح عمر بن خطاب دادند چرا دشمنی با اهل بیت را مانع این وصلت ندانستند!؟، ابو جعفر کلینی از امام صادق- علیه السلام- نقل می کند که ایشان در باره آن ازدواج فرمودند:« إن ذلک فرج غصبناه » !!!

....آیا ممکن است ابوعبدالله چنین سخن پوچی در باره بیت طاهرة حضرت علی-علیه السلام - بفرمایند؟ وانگهی اگر عمر ام کلثوم را غصب نمود پدرش اسدالله صاحب ذوالفقار و قهرمان قریش چگونه به این ذلت تن داد و از ناموسش دفاع نکرد!؟(اهل بیت(ع) از خود دفاع می کنند،دکتر حسین موسوی)

برخی دیگر این روایت را از جعلیات شیعیان می­دانند و میگویند:

وقتی شیعیان دیدند که با قبول این ازدواج خلیفه دوم با ام کلثوم، دشمنی کردن با خلفا و لعن آنها معنی ندارد این روایت را جعل کردند.زیرا وقتی حضرت علی (ع)،چنان رابطه حسنه­ای با این افراد داشتند که حتی دختر خویش را به نکاح آنها در می­آوردند،دیگر بحث لعن و برائت از آنان مسند خود را از دست خواهد داد،لذا این روایت و امثال آن را جعل نمودند.

« لمّا کان زواج عمر بن الخطاب من أم کلثوم بنت علی بن أبی طالب - رضی الله عنهم - دلیلاً على الألفة والمودّة والمحبّة ، وصفعة فی وجوه الروافض المفسدین ، وهدماً لما أسسّوه من کفر الصحابة ومعاداتهم لأهل البیت ، أسقط فی أیدیهم ..- لأن هذا الزواج مبطلٌ لمذهبهم ، ناقض لمعتقدهم -.. فبحثوا لهم عن مخرج !! فقالوا : إن ذلک فرج غصبناه !! قبّح الله الروافض ..»( الشیعة تعریف وأقوال..ص16)

برخی دیگر نیز در سندیت این روایت اشکال کرده و چنین می­گویند:

« وأما تلک الروایة التی یتمسک بها الرافضة وهی روایة (ذلک فرج غصبناه) وهی لا تزید مذهبهم إلا قبحا ولا تزید أمیر المؤمنین إلا قبحا وتشنیعا فإنها من طریق هشام بن سالم المجسم الذی زعم أن الله جسم له طول وعرض وعمق. ومن طریق زرارة الذی قال عنه جعفر الصادق لعن الله زرارة.. إن الله نکس قلب زرارة ومع ذلک فقد صحح المجلسی إسناده فی مرآة العقول20/42».(احادیث یحتج بها الشیعه،ص244)

که در این کلام اشخاصی همچون هشام بن سالم و زراره نیز مورد اهانت قرار گرفته­اند.

و اما برخی از اهل تسنن وجود این روایت را توهین به حضرت علی (ع)دانسته­اند و گفته­اند، پایین­ترین افراد بشری هم این امر را قبول نمیکند که ناموس او غصب شود چه رسد به علی(ع) که از بزرگان بنی هاشم بوده است.

« صوّروا أمیر المؤمنین فی صورة الدّیّوث الذی لا ینافح عن عرضه، ویقر الفاحشة فی أهله، وهل یتصور مثل هذا فی حق أمیر المؤمنین علی؟! إنّ أدنى العرب یبذل نفسه دون عرضه، ویقتل دون حرمه، فضلاً عن بنی هاشم الذین هم سادات العرب وأعلاها نسبًا وأعظمها مروءة وحمیة، فکیف یثبتون لأمیر المؤمنین مثل هذه المنقصة الشنیعة، وهو الشجاع الصندید، لیث بنی غالب، أسد الله فی المشارق والمغارب؟!(اصول مذهب الشیعه،ص281)

محمد بن عبد الوهاب که به دنبال هر مستمسکی میگردد تا با کوچکترین بهانه بغض و کینه خود را نسبت به شیعیان آشکار کند در این ماجرا نیز کوتاه نیامده و دشمنی خود را آشکار نموده است و در«رساله فی الرد علی الرافضه» چنین گفته است:

« ویشابهونهم فی قولهم إن دینا بنت یعقوب خرجت وهی عذراء فإفترعها مشرک بقولهم إن عمر إغتصب بنت علی رضی الله عنه»(رساله فی الرد علی الرافضه،ج1،ص33)

آری، وی در این کلام شیعیان را مانند یهود دانسته و مینویسد همانطور که یهودیان قائلند که شخیم بن حمور الحاوی، دینا را دزدید و به دینا دختر حضرت یعقوب (ع) تجاوز نمود؛ شیعیان نیز با امثال این روایت قائل به تجاوز به دختر حضرت علی (ع)- نعوذ بالله- توسط خلیفه دوم شده­اند.

این بود اشکالات اهل تسنن به این روایت که قبل از پرداختن به آنها، طرداً للباب اشاره اجمالی به داستان دینا می­شود تا منظور کلام محمد بن عبد الوهاب آشکار گردد.

ادامه دارد...